PRAYER IS COMMUNION WITH GOD

Prayer is communion with God, it is to be in His presence. God wants to be with us and we with Him in an uninterrupted fellowship with us.

Rejoice at all times. Pray without ceasing. Give thanks in every circumstance, for this is God’s will for you in Christ Jesus. 1 Th. 5:16-18

He created us to have fellowship with us. He wants to communicate Himself, Jesus Christ, all that He is and all that He has with us! He holds nothing back from us, He wants to share all His riches and all His glory with us!

God is faithful, by whom you were called into the fellowship of His Son, Jesus Christ our Lord. 1Cor. 1:9

God paid dearly with the precious blood of His Son that we might have fellowship with Him. Let’s take a minute and reflect on how much he loves us, how much he wants to be with us! The cross of Christ indicates to us how much God wants to have fellowship with us, and that any deprivation of His presence in our lives is never because of God’s unwillingness to be with us, but of ours. God gave His Son, the Lord shed His precious blood in order that even the worst sinner(each one of us) have access the true Holy of Holies of His divine presence.

 Therefore brethren, having boldness to enter the Holiest by the blood of Jesus.. let us draw near with a true heart.. Hebrews 10:19,22

Our sins are not an obstacle and cannot keep us away from His presence unless we love them and want to live in them. If we do not enter and keep our sins, we will abide in them and be deprived of the greatest gift, privilege, honor, and pleasure that one can receive in this life and in eternity, to be in His presence. In His presence we are freed from our sins. In our sins we are deprived of His presence. God’s communion with man was not interrupted because of God, but because of man’s sin. Man’s sin was and is a product of his deception that God did not want and does not want to share His glory with him and that by himself he could become and obtain everything he needs. Every sin of man is a product of the interruption of his communion with God. Man’s repentance and entering to communion with God is his salvation! Our lives depend on the communion with our Creator. What we do as a product of our communion with Him is His glory that overflows us and expresses Himself through us. Everything we do that does not come from our communion with God is a sin. Prayer itself, if it is not communion with God, is a sin. If our prayer is not communion with God, then it is not true prayer. This is why true prayer begins with repentance and faith in God, faith in communion with Him. Our dependence on God, on abiding in Him and enjoying His presence, is our deliverance, our freedom from all forms of slavery of sin. In true prayer and communion with God all our needs are fulfilled according to His riches, according to Jesus Christ, and in this God is pleased and glorified.

Η προσευχή είναι κοινωνία με τον Θεό

Η προσευχή είναι κοινωνία με τον Θεό, είναι να είμαστε στην παρουσία Του, να είμαστε μαζί Του και Εκείνος μαζί μας. Ο Θεός θέλει να έχει μία αδιάκοπη κοινωνία μαζί μας, θέλει να είμαστε στην παρουσία Του αδιάκοπα.

Πάντοτε χαίρεστε. Αδιάκοπα να προσεύχεστε. Σε όλα ευχαριστείτε επειδή αύτο είναι το θέλημα του Θεού σε σας εν Χριστώ Ιησού. Α Θεσσαλονικείς 5:16-18

Μας δημιούργησε για να έχουμε κοινωνία μαζί Του. Θέλει να κοινωνήσει τον Εαυτό Του, τον Ιησού Χριστό, όλα όσα είναι και όλα όσα έχει σ’ εμάς! Δεν κρατάει τίποτα πίσω από εμάς, θέλει να συμμεριστεί όλο τον πλούτο Του και όλη την δόξα Του μαζί μας!

Πιστός είναι ο Θεός, δια του οποίου προσκληθήκατε σε κοινωνία του Υιού Του, του Ιησού Χριστού,του Κυρίου μας. Α Κορινθίους 1:9

O Θεός πλήρωσε ακριβά, με το πολύτιμο αίμα του Υιού Του, για να έχουμε κοινωνία μαζί Του. Ας πάρουμε ένα λεπτό και να συλλογιστούμε το πόσο μας αγαπά, το πόσο θέλει να είναι μαζί μας. Ο σταυρός του Χριστού υποδεικνύει σ’ εμάς το πόσο πολύ ο Θεός θέλει να έχει κοινωνία μαζί μας και ότι κάθε στέρησης της παρουσίας Του στην ζωή μας ποτέ δεν είναι λόγο της απροθυμίας του Θεού να είναι μαζί μας, αλλά της δικής μας.

Ο Θεός έδωσε τον Υιό Του, ο Κύριος έχυσε το πολύτιμο αίμα Του για να έχει πρόσβαση στα αληθινά Άγια της θείας παρουσίας Του ο χειρότερος αμαρτωλός, δηλαδή εγώ θα έπρεπε να πει ο καθ’ ένας από εμάς.

Εχοντας λοιπόν παρρησία να μπούμε στα Αγία, με το αίμα του Ιησού..ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά..προς Εβραίους 10:19,22

Η αμαρτίες μας δεν είναι εμπόδιο και δεν μπορούν να μας κρατήσουν μακριά και έξω από την παρουσία Του εκτός και εάν τις αγαπάμε και θέλουμε να ζούμε μέσα σ’ αυτές. Εάν δεν μπούμε και κρατάμε τις αμαρτίες μας, θα μείνουμε μέσα σ’ αυτές και θα στερούμαστε το μεγαλύτερο δώρο, προνόμιο, τιμή και ευχαρίστηση που μπορεί να λάβει κάποιός σ’αύτη τη ζωή και στην αιωνιότητα, να είναι στην παρουσία Του. Μέσα στην παρουσία Του απαλλασσόμαστε από τις αμαρτίες μας. Μέσα στις αμαρτίες μας στερούμαστε την παρουσία Του.

Η κοινωνία του Θεού με τον άνθρωπο δεν διακόπηκε εξαιτίας του Θεού, αλλά εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Η αμαρτία του ανθρώπου ήταν και είναι προϊόν της εξαπάτησης του ότι ο Θεός δεν ήθελε και δεν θέλει να συμμεριστεί την δόξα Του μαζί του και ότι από μόνος του θα μπορούσε να γίνει και να αποκτήσει όλα όσα χρειάζεται. Κάθε αμαρτία του ανθρώπου είναι προϊόν της διακοπής τηςκοινωνίας του με τον Θεό. Η μετάνοια και επιστροφή του ανθρώπου σε θεία κοινωνία με τον Θεό, είναι η σωτηρία του!

Η ζωή μας εξαρτάται από αυτή την θεία κοινωνία με τον Δημιουργό μας. Ότι κάνουμε ως προϊόν τηςκοινωνίας μας μαζί Του είναι η δόξα Του που μας υπερχειλίζει και εκφράζεται διαμέσου μας. Ότι κάνουμε, το οποίο δεν πηγάζει από την κοινωνία μας με τον Θεό είναι αμαρτία. Η ίδια η προσευχή εάν δεν είναι κοινωνία με τον Θεό είναι αμαρτία. Εάν η προσευχή μας δεν είναι κοινωνία με τον Θεό, τότε δεν είναι αληθινή προσευχή. Γι’ αυτό η αληθινή προσευχή ξεκινάει με μετάνοια και πίστη στον Θεό, πίστη στην θεία κοινωνία μαζί Του. Η εξάρτηση μας στον Θεό, στο να μένουμε μαζί Του και να απολαμβάνουμε την παρουσία Του είναι η απεξάρτηση μας, η ελευθερία μας από κάθε μορφή σκλαβιάς της αμαρτίας.
Στην αληθινή προσευχή και κοινωνία με τον Θεό εκπληρώνονται όλες οι ανάγκες μας σύμφωνα με τον πλούτο Του, σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό και σ ’αυτό δοξάζεται ο Θεός.

Great news of great joy! Deep worship!

And she will bring forth a Son, and you shall call Him Jesus, for He shall save His people from their sins. Matthew 2:21

To save me from what?!!! That’s was my respond when I first heard of the gospel, the good news of Christ. I was like a dying man with incurable disease who have no clue of his condition. The gospel of Christ Jesus didn’t sound to my ears like good news, rather bad news , at best it meant nothing to me. Oh! what great news it is when we come in the realization of our sinful, dying and helpless condition.

I bring you good news of great joy…for there is born to you…a Savior who is Christ the Lord. Luke: 2: 10-11

How awesome is the announcement that in Bethlehem the Savior is born! Now as the years go by, it gets better better as I come to a greater understanding of not only from what He came to saved me…

Behold the virgin shall be with child and bear a Son , and they shall call His name Emmanuel which is translated “God with us”. Matthew 1:23

…but that His main purpose is to be with me! He wants to be with me?!!! and in order to be with me He became a man paying with His own blood for my sins?!!! This is the greatest news of the greatest joy!

when they saw the star they rejoiced with exceedingly great joy. And when they had come into the house, the saw the young Child with Mary His mother and fell down and worshiped Him. Matthew 2:10-11

I just want to be with Him! He is all I want! When I see that He wants to be with me and He did all that is necessary for that purpose, I rejoice with exceedingly great joy and I fall down in adoration at the feet of my sweet Savior in deep worship!

I celebrate Christmas/the gospel/Jesus my Savior, the Savior of the world!

PRAY ALWAYS AND YOU WILL REJOICE IN THE LORD ALWAYS!

Rejoice always, in all times. Pray without ceasing. Give thanks in every circumstance. for this is God’s will for you in Christ! 1 Th. 5:16-18

Prayer is communion with God. The will of God for us is that He will have an unceasing communion/fellowship with us. We are created for this holy communion. God wants to communicate Jesus Christ, Himself, all that He is and all that He have with us. Our lives depend on this communion with God. On this, comes our responsibility. God wants but He will not have communion with us, until we pray. We have not an unceasingly communion with Him because we are not praying unceasingly, not of any unwillingness from God’s part. In prayer we have communion with God, out of which we receive all that God wants to have common with us. When we have communion with God through prayer, we see ourselves and our circumstances through His eyes. In prayer His vision becomes our vision, we see what He sees! We have common vision with God! In the verse above God is telling us that we can rejoices and be grateful regardless of our circumstances. This is possible only when we have His vision.

Praying unceasingly is synonymous with seeing unceasingly what He sees! It’s seeing unceasingly through Christ. He is the vision of God. It’s synonymous with looking unceasingly on Jesus Christ. Looking is believing in Jesus Christ, in the word of God, in His promises, in the gospel of grace, in the work of the cross!

In 2 Cor. 5:7, Paul says that we walk by faith and not by sight! He contrast the natural seeing with the spiritual seeing… the faith of God! Walking by faith is seeing everything through God’s word! Walking by faith is seeing all through Jesus Christ! Walking by faith is seeing all through the work of the cross. Everything we think must be filtered through God’s word! If we walk by what we see in our circumstances, there is no chance that we will rejoice. When we walk by sight, we meditate, think, reckon, imagine or visualize based on what we see in the natural. Walking by faith is meditating, thinking, reckoning, imagining and visualizing according to the good news of God’s word, of God’s promises in Christ.

Let us see the example of one man that is called the father of faith. Abraham did not weaken in faith by thinking that he was one hundred years old neither the deadness of Sara’s womb. Thinking, meditate and looking on our circumstances weakens our faith and then we are wavering in the promises of God. How was he strengthened in faith? God change his name from Abram to Abraham which means father of many nations so he will always remember God’s promise. Every time he was saying his name was declaring and remembering God’s promise! Every time someone was calling him was thinking of God’s promise. God in order to ignite his imagination told him to look the stars and count them and He said to him, so shall your descendants be! Abraham was strengthened in faith by praising God, having been fully persuaded that He who promise is able to do according to His promise. Romans 4:17-21 By Hearing, saying meditating, thinking and visualizing God’s promise, Abraham was strengthened in faith and turn his prayer in to praise!

We are meditating, thinking, imagine, visualizing all the time. It is crucial what is our meditation. It is upper importance to host the word of God in our minds. That ignites our faith in our hearts. Otherwise, meditation on our circumstances ignites worries, anxiety and fear in our hearts. In day light we see nightmares! Our minds are raging with the worse scenario for us and our circumstances. Depression comes in and joy goes out. We are under our circumstances, and we let them to decide for us whether will be joyful or not. Our circumstances, our problems cannot determine our joy! We do! We decide our thinking no one else! Even God does not decides for us! How much more the circumstances or the devil. God wants us to think according to His word, but it is up to us to submit and surrender our mind to the Holy Spirit that we might think, speak and act/walk on His word. IMAGINE WHAT A VIEW, WHAT DREAMS AND WHAT OWNSOME VISION WILL HAVE IF OUR MINDS IS UNDER THE COMPLETE LORDSHIP OF THE HOLY SPIRIT. HE WILL ENABLE US TO SEE OURSELVES AND OUR DESTINATION IN HIS LIGHT. WE WILL BE, WHOM HE WANTS US TO BE AND WE WILL GO WHERE HE WANTS US TO GO! (Even in the natural, we go nowhere without first visualize it in our minds). WE WILL SEE OURSELVES OUT OF THE BONDAGES OF SIN INTO WALKING IN FREEDOM OF THE LIFE OF THE SPIRIT OF GOD…FROM VICTIMS OF OUR CIRCUMSTANCES INTO VICTOCTORS IN CHRIST…FROM SICKNEESS INTO HEALTH BY HIS STRIPES…FROM POVERTY INTO THE RICHES OF CHRIST…FROM A DARK, A DOOM AND HOPELESS DESTINY INTO A GLORIOUS DESTINY IN CHRIST. WE WILL SEE OURSELVES IN CHRIST WHICH IS HOW WE SHOULD SEE OURSELVES! SITTING IN THE RIGHT HAND OF THE FATHER ABOVE EVERY DEVIL AND EVERY CIRCUMSTANCE! AND WE WILL REJOICE IN THE LORD WITH EXCEEDINGLY JOY THAT CANNOT BE UTTERED! When we believe the promises of God our thinking and visualization/imagination is according to God’s word. Jesus said that all that we ask in prayer we should believe that we received, and it shall happen unto us! Mark 11:24 When He says to believe that you received, He says to reckon it, to see it, to imagine it, to think about it as already be done! PRAY ALWAYS ABOUT EVERYTHING BELEIVING AND THINKING THAT YOU HAVE RECEIVED, AND YOU WILL REJOYCE AND BE THANKFULL ALWAYS IN ALL CIRCUMSTANCE.

Paul in Phil. 4:4 as he was in prison, he tells us to rejoice always! He was rejoicing though he was in chains! In the following verses down to the end of the chapter, he tells us how he was able to rejoice always, as he instructs us to do the same! HE TELLS HOW WE WILL DO IT, AND IF WE WON’T DO IT, GOD WON’T DO IT FOR US! He did it, by first thinking in forbearing others with leniency! He did it, by thinking that God is near him! He was rejoicing because he was not worried/ be anxious by meditating or thinking how bad his circumstances are and visualizing the worse to happen to him. He was rejoicing because he was anxious about nothing since he was making know to God all his needs in prayer, giving thanks in it! Thanking God with persuasion that he had the answer of his prayer. He was rejoicing because he was actively thinking only what is true, honorable, pure, lovely, admirable and worthy of praise…. our joy depends on what WE think and imagine in our minds. He was able to rejoice though he was in terrible situation because he was BELEIVING and THINKING that he could do everything through Christ who strengthening him. He was convinced that no matter the situation, Jesus will make him triumphant! He was able to rejoice because he was believing and thinking that God will meet all his needs according to His riches in Christ Jesus! That’s how he did it and he still exhorts us through his writings to follow his example. That is, to pray always and we will be grateful and full of joy always in the Lord!

Η αληθινή προσκύνηση/λατρεία

Δημιουργηθήκαμε για να είμαστε λατρευτές /προσκυνητές του Θεού. Όταν η αμαρτία εισήλθε στον κόσμο , ο άνθρωπος δεν έπαψε να είναι προσκυνητής/λατρευτής, όπως δεν έπαψε να είναι άνθρωπος. Όμως η αμαρτία μόλυνε και διέφθειρε την ικανότητα του να λατρεύει τον Θεό.

Ότι κάνουμε, είτε σε λόγο είτε σε έργο είναι λατρεία. Έτσι, το πρώτο ερώτημα μας δεν είναι εάν είμαστε λατρευτές/προσκυνητές, αλλά μάλλον τι ή ποιόν προσκυνάμε! Εάν δεν λατρεύουμε τον αληθινό Θεό, τον Δημιουργό μας, τότε λατρεύουμε την δημιουργία. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή και δεν μπορούμε να είμαστε ουδέτεροι. Ότι κάνουμε, σε λόγο και έργο δίνουμε δόξα και τιμή σε κάτι ή κάποιον. Μπορούμε να λατρεύουμε ανθρώπους, ζώα, φαγητά, χρήματα, σέξ, υπάρχοντα, αξιώματα, ιδεολογίες, μουσική, σπορτς κ.λ.π. Όλα αυτά δεν είναι κακά πράγματα από μόνα τους. Όλα όσα ο Θεός δημιούργησε είναι καλά, όλα όμως διαφθείρονται από μια ειδωλολατρική καρδιά.

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, με την ικανότητα να λατρεύει τον Θεό, να απολαμβάνει και να εξουσιάζει πάνω σε όλα τα δημιουργήματα με ένα υγιή τρόπο. Όταν όμως η αμαρτία εισήλθε στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τυφλώθηκε ως προς την εικόνα του Θεού, την εικόνα που σύμφωνα με αυτή είχε δημιουργηθεί και την οποία μόνο θα έπρεπε να προσκυνά. Η αμαρτία σε κάθε της έκφραση είναι ειδωλολατρία και διαφθείρει την καρδιά του ανθρώπου και την μετατρέπει σε ειδωλολατρική. Ειδωλολατρία είναι υποδούλωση στην δημιουργία, σε πράγματα που έγιναν για να τον υπηρετούν και όχι αυτός να τα υπηρετεί.

Ο δρόμος μας πίσω στην ελευθερία από κάθε ειδωλολατρική αλυσίδα αρχίζει όταν συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη μας να λατρεύουμε τον αληθινό Θεό. Η γυναίκα από την Σαμάρεια όταν συνάντησε τον Ιησού, ήλθε σε μια τέτοια συνειδητοποίηση και ρώτησε τον Κύριον: Οι πατέρες μας προσκύνησαν σε τούτο το βουνό, και εσείς λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα είναι ο τόπος, όπου πρέπει να προσκυνούμε. Ο Ιησούς της λέει; γυναίκα, πίστεψε Με ότι έρχεται ώρα κατά την οποία ούτε σε τούτο το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα θα προσκυνήσετε τον Πατέρα. Εσείς προσκυνάτε εκείνο το οποίον δεν ξέρετε, εμείς προσκυνάμε εκείνο που ξέρουμε διότι η σωτηρία είναι εκ των Ιουδαίων. Αυτή η γυναίκα ρώτησε τον Κύριον, που και πως πρέπει να προσκυνούμε τον Θεό. Μια ερώτηση που ευλόγως εγείρετε όταν συναισθανθούμε την ανάγκη μας να λατρεύουμε τον Θεόν.

Μόνο όταν το φως του ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, Οποίος είναι η εικόνα του Θεού, λάμψει στην καρδιά και στον νου μας, τότε, και μόνο τότε μπορούμε να είμαστε αληθινοί προσκυνητές του Θεού. Β’ Κορινθίους 4:4-6

Ο νόμος δόθηκε δια του Μωυσή αλλά η χάρης(ικανότητα) και η αλήθεια(η πραγματικότητα)έγινε δια του Ιησού Χριστού. Ιωάννης 1:17

Ο νόμος ήταν σκιά των μελλοντικών αγαθών και όχι η αυτή εικόνα των πραγμάτων. Εβραίους 10:1 Ενώ τώρα δια του Ιησού έχομε την αλήθεια, το αληθινό και όχι την σκιά της αλήθειας.  Ο ερχομός του Ιησού Χριστού ήταν εισβολή της αλήθειας! Οι Ιουδαίοι μέχρι τότε λάτρευαν τον Θεό, όχι όπως πραγματικά θέλει να Τον προσκυνούν. Πριν τον ερχομό του Ιησού δεν υπήρχε αληθινή λατρεία αλλά μόνο ο τύπος και η σκιά της. Οι Ιουδαίοι γνώριζαν αυτό που προσκυνούσαν όμως δεν μπορούσαν να είναι αληθινοί προσκυνητές μέχρι που ήρθε η χάρης του Θεού, ο Ιησούς ο Κύριος.

Ο Ιησούς της λέει: γυναίκα πίστεψε με ότι έρχεται ώρα, κατά την οποία ούτε σε τούτο το όρος ούτε στα Ιεροσόλυμα θα προσκυνήσετε τον Πατέρα. Εσείς προσκυνάτε εκείνο που δεν γνωρίζετε, εμείς προσκυνάμε αυτό που γνωρίζουμε, επειδή η σωτηρία είναι από τους Ιουδαίους. Όμως έρχεται ώρα και ήδη είναι όταν οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια, επειδή ο Πατέρας τέτοιούς ζητάει να είναι αυτοί που τον προσκυνούν. Ο Θεός είναι πνεύμα και εκείνοι που τον προσκυνούν με πνεύμα και αλήθεια πρέπει να τον προσκυνούν. Ιωάννης 4:21-24

Επειδή Αυτός ήλθε, ήλθε η χάρης και γι’ αυτό είπε έρχεται ώρα και ήδη είναι που οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και αλήθεια. Ήλθε Αυτός και ήλθε η αληθινή λατρεία, Ο Ιησούς Χριστός είναι η αληθινή λατρεία. Προσπάθησε όσο πιο πολύ θέλεις και όσο πιο ειλικρινά θέλεις να λατρεύεις τον Πατέρα, εάν δεν είναι διά του Ιησού Χριστού δεν είναι αληθινή λατρεία.

Το θέμα της επιστολής προς τους Εβραίους είναι η λατρεία με την χάρη του Θεού στην καινή διαθήκη. Ο απόστολος τους λέει πως η λατρεία κάτω από τον νόμο του Μωυσή στην παλαιά ήταν σκιά της αληθινής και υποδεέστερη, η οποία έδειχνε προς στην καινούργια και ανώτερη λατρεία που γίνετε μόνο με την χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και όπως Μωυσής προειδοποίησε τους Ισραηλίτες λέγοντας τους: Προσέχετε στον εαυτό σας, μήπως κάποτε λησμονήσετε τη διαθήκη του Κυρίου του Θεού σας που έκανε σε σας και κάνετε για τον εαυτό σας είδωλο, εικόνα κάποιου την οποία ο Κύριος ο Θεός σου απαγόρευσε. Επειδή ο Κύριος ο Θεός σου είναι φωτιά που κατατρώει, είναι Θεός ζηλότυπος. Δευτερονόμιο 4:23-24 Με παρόμοιο τρόπο o απόστολος τους προειδοποιεί να μην καταφρονήσουν την καινή διαθήκη, τον Ιησού Χριστό αλλά αφού παράλαβαν μια ασάλευτη βασιλεία να κρατούν τη χάρη, δια της οποίας να λατρεύουν ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια. Επειδή ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει. Εβραίους 12: 25-29 Αυτοί που φοβούνται τον Θεό δεν τολμούν να προσκυνήσουν το Θεό παρά μόνο με την χάρη Του, διά Ιησού Χριστού. Ο απόστολος στην επιστολή του, υποδεικνύει στους Εβραίους πως ο Ιησούς διά του αίματος Του της καινής διαθήκης και της προσφοράς του σώματος Του, τώρα μπορούν να λατρεύουν αληθινά τον ζωντανό Θεό. Και πως η καταφρόνηση του Ιησού, του αίματος της καινής διαθήκης και του Πνεύματος της χάρης δια της οποίας μόνο μπορούν να λατρεύουν ευαρέστως τον Θεό έχει χειρότερες συνέπειες από τις συνέπειες που είχαν οι πατέρες τους κάτω από τον νόμο.

Αυτοί που φοβούνται τον Θεό, Τον προσκυνούν μόνο με την χάρη, διά του Ιησού Χριστού. Ακόμη μπορούμε να πούμε ότι, το να λατρεύουμε είναι να τον φοβόμαστε ή αντιστρόφως. Ο Ιησούς λέει στον Ματθαίο 4:10 ότι είναι γραμμένο: τον Κύριο τον Θεό σου, θα προσκυνήσεις και μονάχα Αυτόν θα λατρεύσεις. Εδώ ο Ιησούς αναφέρετε στο Δευτερονόμιο 6:13 όπου διαβάσουμε: Κύριον τον Θεό σου να φοβάσαι και Αυτόν μόνο θα λατρεύσεις. Για τον Ιησού, το να φοβάσαι τον Θεό είναι να τον προσκυνείς.

Αυτοί που φοβούνται τον Θεό, προσκυνούν μόνο Αυτόν και τον λατρεύουν μόνο με την χάρη διά του Ιησού Χριστού. Με την χάρη Του, μας ικανώνει και μας κάνει αληθινούς προσκυνητές στο πνεύμα. Στο πνεύμα είμαστε όλα όσα χρειάζεται να είμαστε και δεν είναι από εμάς αλλά εξαιτίας της χάρης Του.

Ότι και να είμαστε ή ότι και να καταφέρουμε να κάνουμε με την σάρκα είναι σκύβαλα ενώπιον του Θεού. Ο απόστολος Παύλος θα μπορούσε να καυχηθεί για το ποιος ήταν και πόσο ειλικρινά λατρευτής ήταν σύμφωνα με τον νόμο. Όμως είχε ανακαλύψει ότι όλα αυτά ήταν ζημιά και σκύβαλα εις στο να είναι αληθινός προσκυνητής στο πνεύμα. Στο πνεύμα δεν υπάρχει καύχηση ή εμπιστοσύνη στην σάρκα άλλα η εμπιστοσύνη είναι στον Ιησού Χριστό. Κάτω από τον νόμο είναι η προσκύνηση της σάρκας. Κάτω από την χάρη είναι η αληθινή προσκύνηση με το πνεύμα και με αλήθειά .

Εμείς είμαστε η περιτομή αυτοί που λατρεύουν το Θεό με το πνεύμα και καυχόμαστε στον Ιησού Χριστό, και χωρίς να έχουμε την πεποίθηση στην σάρκα. Φιλιππησίους 3:3

The true worship of God

We are created to be worshipers of God. When sin entered in the world, man didn’t cease to be a worshiper as much as to be a man. But sin contaminated man and consequently his ability to worship . Everything we say and do in every moment of our lives is worship. So, the first question is not if we are worshipers or not, but what or whom do we worship? If we are not aware of the true God, our Creator, then we worship the creation. There is no other option. We can not be neutral. Every word and action of ours, gives glory and honor to something or someone. We can worship persons, humans, animals, sex, food, money, possessions, positions, ideologies, music, sports… and the list is going on. All these are not wrong by themselves, everything that God created is good, but are perverted in a idolatrous heart.

Man was created in God’s image with the capacity to worship Him and enjoy and rule over all the created things on earth in a healthy way. When sin entered the human heart, man became darkened and blind to the image of God, the image that was created and in which only should worship. Sin perverts the heart of man to idolatry. Idolatry is slavery to created things that are created for man’s service and not man to serve them. The way back to our freedom from every chain of idolatry begins in our awakening to our need to worship the true living God. The Samaritan woman after she met Jesus,she became awared of that need, so she asked Jesus: where should men worship God because our fathers worshipped in this mountain, you( the Jew)say in Jerusalem? Jesus said though we(the Jews) know what we worship and you don’t, it comes a time that not even in Jerusalem the true woshipers must worship. Actually this woman asked Jesus for us the second question which always arise when somebody becomes aware of his need to worship God. WHERE/HOW CAN I WORSHIP GOD?

Only when the light of the gospel of the glory of Jesus Christ,who is the image of God shines on a man’s heart and mind, then and only then is able to be a worshiper of God. B’ Corinthians 4:4

For the law was given through Moses, but grace(the ability) and truth(the reality) came through Jesus Christ. John 1:17

The law was a shadow (not the reality )of the things to come Hebrews 10:1 but through Christ we have all the TRUE/REAL thing.  Jesus Christ’s coming was an invasion of truth. The Jews until that time they were worshiping God but not as the Father really wants. Before Jesus Christ’s coming there was not true worship only a shadow of it. The Hebrews/Jews knew whom they were worshiping but they couldn’t be true worshipers until the coming of God’s grace, Jesus Christ the Lord.

Jesus said to her, Woman, believe me, the hour comes, when you shall neither in this mountain, nor yet at Jerusalem, worship the Father. You worship you know not what: we know what we worship: for salvation is of the Jews. But the hour comes, and now is, when the true worshipers shall worship the Father in spirit and truth: for the Father seeks such to worship him. God is a Spirit: and they that worship him must worship him in spirit and in truth. John 4:21-24

Because He came, His grace came, Jesus said the hour comes and now is, when the true worshipers shall worship the Father in spirit and truth. True worship of the Father is only in and through Jesus Christ. When He came, true worhip came. Jesus Christ is the true worship. Try as hard and sincerely as you want to worship the Father, unless is not through Christ is not true worship.

The subject of the letter to the Hebrews is that the old worship under the law of Moses was a shadow and of course an inferior way which was pointing to the superior, new, real and only way to worship God, which is by the grace of the Lord Jesus Christ.

Wherefore we receiving a kingdom which cannot be moved, we have grace whereby we worship God acceptably with reverence and godly fear. For our God is a consuming fire. Hebrews 12:28

In Deuteronomy 4:23-24 the Hebrews are warned of idolatry because God is a consuming fire. In the letter of Hebrews again are warned to worship by grace because God is a consuming fire. Actually the consequences of not worshiping God by grace is more severe for them than the consequences they had under the law. They that fear God they don’t dare to worship Him but by His grace, through Christ.

This points to the fact that to worship God is to fear God and vise versa. Jesus said in Matthew 4:10 it is written, worship the Lord your God, and serve Him only. Jesus here refers to Deuteronomy 6:13 which says fear the Lord your God. For Jesus, to fear God is to worship God. We fear God and worship Him through Jesus Christ. By His grace, He has made us and enable us to be true worshipers in the spirit. In the spirit we are all we need to be and it’s not of us but of His grace. Whatever we are and whatever we might be able to do by the flesh is rubbish before God. Paul could had boasted of who he was and how much and sincerely worshiped God by the law but He discovered that all that were rubbish in order to be a true worshiper in spirit. In the spirit there is no boasting or confidence in the flesh but all boasting and confidence is in Christ Jesus. Under the law is the worship of the flesh. Under grace is the true worship, the worship in spirit and truth.

For we are the true circumcision, who worship in the Spirit of God and glory in Christ Jesus and put no confidence in the flesh. Philippians 3:3

Η ΓΕΝΝΕΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΑΡΑΣ

Όταν ο Ιησους Χριστός γεννήθηκε, το ίδιο βράδυ, άγγελος Κυρίου φάνηκε σε κάποιους βοσκούς αναγγέλοντας τους το χαρμόσυνο γεγονός, “Μη φοβάστε, να ευαγγελίζομαι (φέρνω καλά νέα) σε σας χαρά μεγάλη η οποία θα είναι για όλον το λαό, διότι σήμερα στην πόλη Δαυίδ, γεννήθηκε Σωτήρας που είναι Χριστός Κύριος”, Λουκάς 2:10-11.

Αν ρωτούσαμε σήμερα διάφορους ανθρώπους ποιό μήνυμα θα προξενούσε σ’αυτούς μεγάλη χαρά, σίγουρα θα λαμβάναμε διαφορετικές απαντήσεις ανάλογα του τι ο καθένας νομίζει ότι του λείπει και ότι το έχει απόλυτη ανάγκη.

Θα ήταν όμως σοφό εκ μέρους μας να δώσουμε προσοχή και ακρόαση και να εξετάσουμε το τι ο Πάνσοφος και Παντογνώστης Θεός κρίνει και λέει σε μας ότι πραγματικά και απόλυτα έχουμε ανάγκη στη ζωή μας.

Όταν ο Θεός μας λέει πως η γέννηση του Σωτήρα Χριστού είναι αιτία μεγάλης χαράς για μας, τότε αξίζει τον κόπο να ανακαλύψουμε το λόγο και να χαρούμε για το γεγονός Της γέννησης Του Χριστού.  Όλοι έχουμε απόλυτη ανάγκη από Σωτήρα γιατί για τον Θεό είμαστε όλοι σε μια αμαρτωλή κατάσταση και οδεύουμε προς την αιώνια και παντοτινή καταστροφή, την αιώνια κόλαση.  Τι είδους καταστροφή είναι αυτή;  Είναι ο αιώνιος αποχωρισμός από το Θεό, ο οποίος είναι η πηγή της ζωής και κάθε αγαθού.  Για το Θεό, όλοι κοιμόμαστε μέσα στον πονηρό, Α΄Ιωάννου 5:19 και είμαστε παγιδευμένοι μέσα στο θέλημα του διαβόλου, Β΄Τιμοθέου 2:26. Ακόμα και ο καλύτερος άνθρωπος ενώπιον Του Θεού είναι αμαρτωλός.  Δεν υπάρχει άνθρωπος που να αξίζει λόγω της δικαιοσύνης και καλοσύνης του να εισέλθει στη βασιλεία Του Θεού.  Γι’ αυτό τον λόγο εάν προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με στόχο την σωτηρία μας, το μόνο που μπορούμε να καταφέρουμε είναι να γίνουμε απλά καλύτεροι αμαρτωλοί.  Η κατάσταση μας δεν μπορεί να αλλάξει από τις προσπάθειες μας, ότι και αν κάνουμε για το Θεό είμαστε αμαρτωλοί και στερούμαστε την δόξα Του, Ρωμαίους 3:23.  Η απάντηση στην κατάσταση μας είναι ένας ικανός Σωτήρας.  Γι’αυτό ο Θεός μας λέει “Ευαγγελίζομαι (φέρνω καλά νέα) χαρά μεγάλη διότι γεννήθηκε για σας Σωτήρας που είναι Χριστός, Κύριος”.

Όταν γεννήθηκε ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, ο Μωησής, ο Δαυίδ, ο Δανιήλ, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Παύλος, όλες αυτές οι μεγάλες φυσιογνωμίες και άνθρωποι Του Θεού, ακόμα και η μητέρα Του Ιησού η Μαρία, ο Θεός δεν μπορούσε να μας πει να χαρούμε γιατί γεννήθηκε σωτήρας για μας διότι όλοι αυτοί ήταν άνθρωποι σαν και μας που όχι μόνο δεν μπορούσαν να είναι σωτήρες μας αλλά είχαν απόλυτη ανάγκη όπως εσύ και εγώ Το Σωτήρα Χριστό.

Όλοι οι άνθρωποι που προέρχονται από τον Αδάμ είναι πνευματικά νεκροί και καταδικασμένοι από τις αμαρτίες τους.  Έχουν ανάγκη ένα Σωτήρα που θα σηκώσει την ενοχή και την ποινή για τις αμαρτίες τους.  Ο Σωτήρας πρέπει να είναι χωρίς αμαρτία για να πάρει την θέση του αμαρτωλού και να τιμωρηθεί αντί αυτού.  Θα πρέπει λοιπόν να μην προέρχεται από τον Αδάμ.  Γι’ αυτό το λόγο ο μόνος τρόπος για να ερχόταν στον κόσμο ο Σωτήρας ήταν να γεννηθεί από παρθένο γυναίκα.  Μόνο ένας αθώος και δίκαιος μπορεί να πάρει την ποινή του ενόχου.  Γι’αυτό ο Θεός μας λέει να χαρούμε γιατί γεννήθηκε ο μόνος με αυτά τα προσόντα, ο Σωτήρας Χριστός, ο Κύριος.  Μας λέει να χαρούμε γιατί μέσα απο την τέλεια σοφία και γνώση Του μας δίνει την απάντηση στην αιτία όλων των προβλημάτων μας που είναι η αμαρτία.  Αυτή η απάντηση είναι ο Σωτήρας Χριστός που σήκωσε το βάρος της τιμωρίας μας ανεβαίνοντας στο σταυρό και έφερε την άφεση των αμαρτιών μας απαλλάσοντας μας από αυτές μια για πάντα.  Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Σωτήρας “και δεν υπάρχει δια ουδενός άλλου η σωτηρία επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο υπό τον ουρανό προς τους ανθρώπους δια του οποίου πρέπει να σωθούμε”, Πράξεις 4:12.  Όταν λέει “δια ουδενός άλλου δεν υπάρχει σωτηρία” σημαίνει ΔΙΑ ΟΥΔΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ, αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλο.  Και όταν μας λέει να χαρούμε για Τον Σωτήρα μας Χριστό, τότε σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι υπέρ αρκετός και ότι έκανε στο σταυρό είναι υπέρ αρκετό για να διακυρηχθούμε δίκαιοι από αμαρτωλοί και να σωθούμε μια και για πάντα, όλοι εμείς που ακούμε ή διαβάζουμε το ευαγγέλιο (τα καλά νέα) και πιστεύουμε δεχόμενοι το Χριστό σαν τον Μόνο Σωτήρα και Κύριο μας.  Η απόρριψη και απείθεια προς το πρόσωπο Του Ιησού Χριστού, Τον μόνο που μπορεί να σώζει τον αμαρτωλό, είναι η μόνη αιτία που κάποιος άνθρωπος θα ξοδέψει την αιωνιότητα στην αιώνια κόλαση, “όποιος απειθεί στον Υιό δεν θέλει ιδή ζωή αλλά η οργή Του Θεού μένει πάνω του”, Ιωάννης 3:36.

Κανένας λοιπόν απ’ εμάς δεν πρέπει να χαθεί μέσα στην αιώνια κόλαση εξαιτίας των αμαρτιών του.  Ο Ιησούς έλυσε για μας το πρόβλημα της αμαρτίας γενόμενος ο ίδιος αμαρτία για να γίνουμε εμείς η δικαιοσύνη Του Θεού χαρη Σ’αυτόν,Β’ Κορινθίους 5:21.  Εάν δεχόμαστε και πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, τότε η Αγία Γραφή μας λέει πως έχουμε αιώνια ζωή, άφεση των αμαρτιών μας και πλέον είμαστε παιδιά Του Θεού που γεννήθηκαν απ’ Αυτόν, Ιωάννης 1:12-13.  Η πίστη στο Σωτήρα Χριστό έχει ως αποτέλεσμα την σωτηρία μας.  Οποιαδήποτε αμφιβολία για το αποτέλεσμα της πίστης μας είναι αμφιβολία στην επάρκεια του Ιησού Χριστού ως Σωτήρα και αμφιβολία στην επάρκεια της Σταυρικής Του Θυσίας.  Για να μας λέει όμως ο Θεός πως ο Σωτήρας Χριστός είναι αιτία μεγάλης χαράς, τότε σίγουρα ο Ιησούς και το έργο Του Σταυρού είναι τέλειο και αρκετό για την σωτηρία μας.

Αν λοιπόν καταλαβαίνουμε πως ο Σωτήρας Χριστός είναι ΟΛΑ όσα χρειαζόμαστε και ότι είναι η απάντηση Του Θεού για όλες τις ανάγκες μας, διότι δια μέσου του επανενωνόμαστε με την πηγή παντός αγαθού που είναι ο πλάστης μας Θεός, τότε ας χαρούμε με μεγάλη χαρά στο άκουσμα του μηνύματος ότι”στη πόλη Δαυίδ γεννήθηκε για μας Σωτήρας που είναι Χριστός Κύριος “.

Μάριος Πόντος 5/10/07

Ζώντας την συγχώρεση του Θεού!

Ο Θεός μας δείχνει την αγάπη Του για μας διότι όταν είμασταν αμαρτωλοί ο Χριστός πέθανε για μας. Ρωμαίους 5:8

Ευτυχώς, ο Θεός δεν λέει σε μας, σας αγαπώ και σας συγχωρώ αλλά δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σας. Μια τέτοια στάση δεν είναι ούτε αγάπη ούτε συγχώρεση. Είναι αγάπη και συγχώρεση χώρις περιεχόμενο. Είναι απ’αυτή που εμείς οι άνθρωποι δίνουμε απλόχερα διότι δεν μας κοστίζει τίποτα.

Η αγάπη του Θεού είναι άπειρη και η συγχώρεση Του αστείρευτη και Του κόστισε πολύ ακριβά για να μπορούμε να έχουμε εμείς συγχωρεση. Εάν κοιτάξουμε στον σταυρό του Ιησού Χριστού, του Υιού του ζωντανού Θεού, θα δούμε ποσό Του κόστισε η συγχώρεση μας. Ο Θεός δεν παράβλεψε τις αμαρτίες μας αλλά πλήρωσε ακριβά γι’αυτές δίνοντας τον Υιό Του για να μας απαλλάξει απ’αυτές. Στο πρόσωπο του Ιησού βλέπουμε την αγάπη και την συγχώρεση του Θεού σε δράση και φανέρωση.

Οταν δούμε, γνωρίσουμε,δεχτούμε και πιστέψουμε στον Ιησού, λαμβάνουμε την συγχώρεση του Θεού. Αφού πιστέψουμε/ λάβουμε, μόνο τότε μπορούμε να ξεκινήσουμε να ζούμε την συγχώρεση του Θεού(τον Ιησού). Αν ,και η συγχώρεση του Θεού που λάβαμε είναι τέλεια, όμως την ζούμε μόνο στον βαθμό που γνωρίζουμε την συγχώρεση Του. Η συγχώρεση του Θεού ρέει μέσα μας και διαμέσου μας στον βαθμό που λαμβάνουμε βιωματικά την συγχώρεση για τις δικές μας αμαρτίες. Εάν μας ενοχλούν οι αμαρτιές των άλλων παρα οι δικές μας είναι ένδειξη ότι δεν ρέει η συγχωρεση του Θεού μέσα μας. Οτι και να κάνουν οι άλλοι σε μας δεν μπορούν να σταματήσουν την ροή της συγχώρεσης του Θεού μέσα μας. Μόνο ΕΜΕΙΣ εάν σταματήσουμε να λαμβάνουμε(πιστεύουμε) την συγχώρεση του Θεού για τις δικές μας αμαρτίες . Εαν πραγματικά θέλουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας θα μας απασχολούν κυρίως οι δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων.( Ο κάθενας θα δώσει λόγο για τον ευατό του στον Θεό) Θα ζητούμε το έλεος του Θεού για τις δικές μας αμαρτίες και δεν θα έχουμε τον χρόνο, την διάθεση αλλά και την αναίδεια να ασχολούμαστε και να ζητούμε δικαιοσύνη και κρίση για τις αμαρτίες των άλλων, ενώ ταυτόχρονα για τις δικές μας θέλουμε έλεος. Αλλά μάλλον θα λαμβάνουμε βιωματικά το έλεος του Θεού και θα το δίνουμε πλούσια στους άλλους διότι μας έχει ελεήσει πλούσια. Το να ζούμε βιωματικά την συγχώρεση του Θεού(τον Ιησού), είναι αποτέλεσμα της πίστηςμας(αποδοχής μας) στην συγχώρεση του Θεού(στον Χριστό). Πόσο συγχωρεθήκαμε απο τον Θεό, σ’αύτο το βαθμό συγχωρούμε. Πόσο αυτοδικαιομένοι είμαστε τόσο θα κρίνουμε τις αμαρτίες των άλλων. Οσο πιό πολύ γνωρίζουμε το μεγαλείο της δικαιοσύνης του Θεού τόσο πιό πολύ γνώρίζουμε το πόσο αμαρτήσαμε και συγχωρεθήκαμε απο τον Θεό. Στον σταυρό του Χριστού βλέπουμε ταυτόχρονα το μεγαλείο της δικαιοσύνης και της συγχώρεσης του Θεού.

Οταν ζούμε την συγχώρεση του Θεου, είναι ένδειξη οτι κοιτάζουμε στον έσταυρομένο Ιησού, την ζωή και στα ίχνη του Οποιού θέλουμε να περπάτησουμε, ο Οποίος έπαθε άδικα και δεν αμάρτησε. Ακολουθούμε με πίστη Αυτόν και περπατούμε στα ίχνη Του συγχωρώντας και αγαθοποιώντας αύτους που αμαρτάνουν σε μας, γευόμενοι και γνωρίζοντας βιωματικά το μεγαλείο της συγχωρεσης του Θεού, λέγοντας στον Πατέρα, συγχώρεσε τους δεν ξέρουν τι κάνουν.

Το πιό παρεξηγημενο Πρόσωπο

Με τέτοιο τρόπο ο Θεός αγάπησε το κόσμο ώστε έδωσε το Υιόν του τον μονογενή για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ’ Αυτον αλλα να έχει ζωή αιώνια. Ιωάννης 3:16

Κι΄αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό και Εκείνον τον Οποίο απέστειλες, τον Ιησού Χριστό. Ιωάννης 17:3

Αυτές οι δύο δηλώσεις έγιναν από το πιό σημαντικό Πρόσωπο που περπάτησε ποτέ πάνω στην γη και μας λέει ότι η μεγαλύτερη και ουσιαστική ανάγκη μας είναι να γνωρίσουμε τον αληθινό Θεό. Ο κόσμος δεν Τον γνώριζε και δεν θα μπορούσε να Τον γνωρίσει εαν ο Θεός δεν αγαπούσε τον κόσμο και δεν έδινε τον Υιόν Του για χάρη του. Ο κόσμος ήταν χαμένος και δεν θα υπήρχε καμιά ελπίδα γι΄αυτόν εάν ο Θεός δεν έδινε τον Ιησού για χάρη του.

Η πρωτοβουλία ήταν απο τον ίδιο τον Θεό, έδωσε τον Υιόν του, γιατί θέλει να Τον γνωρίσει ο κάθε άνθρωπος. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί απο δική του πρωτοβουλία να γνωρίσει τον Θεό. Ο Κύριος δεν λέει ότι ο καθένας που θα αγαπήσει τον Θεό και δώσει τον εαυτό του στον Θεό θα έχει αιώνια ζωή, όχι, αύτο είναι το αποτέλεσμα οταν κάποιος γνωρίσει τον Θεό.Ομως ο άνθρωπος μέσα από την μεγάλη του ανάγκη να γνωρίσει τον Θεόν κάνει απεγνωσμένα από τον εαυτό του ότι μπορεί για να εκπληρώση αύτη του την ανάγκη. Μιά ανάγκη που τις περισσότερες φορές δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει, και μέσα στην άγνοια του προπαθεί να την εκπληρώση στρέφοντας την προσοχή του, και την λατρεία του στην δημιουργία, αντι στον Δημιουργό Του.

Ο Θεός δίνοντας τον Ιησού που είναι η αιώνια ζωή εκπληρώνει απόλυτα τον άνθρωπο. Ο καθένας που λαμβάνει τον Ιησού έχει ζωή αιώνια και γνωρίζει τον αληθινό Θεό. Πιό είναι το μέρος του ανθρώπου; Να λάβει, να δεχτεί τον Ιησού Χριστό, να δεχτεί την αγάπη του Θεού.

Ο Θεός θέλει να τον γνωρίσουμε πιό πολύ από όσο θέλουμε εμείς μια τέτοια γνωριμία. Αυτός ξέρει πόσο ανάγκη έχουμε να  γνωρίζουμε Αύτον και την αγάπη Του. Ξέρει ότι από την δίψα μας να αγαπηθούμε θα στραφούμε σε άλλες πηγές που ποτέ δεν είναι σε θέση να μας ξεδιψάσουν.

Ο Θεός είναι το πιό παρεξηγημένο πρόσωπο στο σύμπαν. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι Αυτός είναι διψασμένος από αγάπη και αλίμονο σε όποιο δεν Τον αγαπήσει. Νομίζουν ότι ο άνθρωπος εάν δεν σταματήσει να αμαρτάνει δεν θέλει ο Θεός να έχει καμία σχέση μαζί του. Σαν και ο κόσμος σταμάτησε να αμαρτάνει και τότε ο Θεός αγάπησε τον κόσμο και έδωκε τον Ιησού ώστε να έχει αιώνια ζωή!

Η αμαρτία μας δεν σταματά τον Θεό απο το να μας αγαπά και να ΘΕΛΕΙ  να κάνει σε μας γνωστό τον εαυτό Του. Δεν Τον σταματά να ΘΕΛΕΙ να είναι μαζί μας και να έχει στένη σχέση μαζί μας. Δεν φοβάται ότι θα κολλήσει(λάβει) αμαρτία αν κάνει παρέα μαζί μας αλλά ΘΕΛΕΙ να κολλήσουμε(λάβουμε) έμεις αγιασμό(ο Ιησους είναι ο αγιασμός μας) έχοντας σχέση μαζί Του.

Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι ο Θεός είναι το πιό  ανευχαρίστητο πρόσωπο στον σύμπαν που ζητά τόσα πολλά που ότι και να κάνεις δεν θα ευχαριστηθεί. Οταν κάνεις παρέα μαζί του θα σου υποδεικνύει συνεχώς τα λάθη σου και θα σου γκρινιάσει παραπονούμενος για τις αμαρτίες σου και το πόσο λίγο Τον αγαπάς! Αυτή την στιγμή μπορώ να ακούσω κάποιους να λένε μα δεν είναι αύτο που κάνει συνήθως ο Θεός; ΟΧΙ “ένα εκατομύριο”ΟΧΙ. Μήπως μπορούμε να κάνουμε από μόνοι μας κάτι για τις αμαρτίες μας; Εαν μπορούσαμε δεν θα χρειαζόμασταν να γνωρίζουμε τον αληθινό Θεό που είναι η αιώνια ζωή.

Ο Θεός είναι το πιό ευχάριστο πρόσωπο σε όλο το σύμπαν για να κάνεις παρέα. Να είσαι μαζί Του είναι το πιό ευχάριστο πράγμα στο κόσμο αλλά και συνάμα το πιό επικοδομητικό. Είναι το Μόνο πρόσωπο που μπόρει να μας αγαπήσει όπως έχουμε φτιαχτεί και έχουμε ανάγκη. Η ευχαρίστηση Του είναι να είναι μαζί μας και να μας αγαπά. Αρα πόσο δύσκολο είναι να Τον ευχαριστήσουμε; Οσο είναι να κάνουμε παρέα με το πιό ευχάριστο πρόσωπο που υπάρχει και να δεχόμαστε την αγάπη Του. Ευχαρίστηση Του είναι να λαμβάνουμε την φροντίδα και την αγάπη Του.

Ο Θεός θέλει να έχουμε σχέση μαζί Του για να γνωρίζουμε συνεχώς Αυτον και την αγάπη Του γιατί αυτό μόνο μπορεί να μεταμορφώσει τον τρόπο που ζούμε και χωρίς να το καταλάβουμε απαλαγόμαστε από αμαρτίες και κακούς τρόπους και συνήθειες που μπορεί να αγωνιζόμασταν για χρόνια να απαλλαγούμε. Πως μπορεί να απαλλαγεί καποιός από την φτώχεια του; Μπορεί μήπως να την δώσει και να απαλλαγεί απ’ αυτήν; Οχι βέβαια, μόνο εάν λάβει πλούτο θα απαλλαγεί απο την φτώχεια του. Και πως μπορεί κάποιός να λάβει εαν δεν του δοθεί; Ετσι και ο Θεός έδωσε τον πλούτο του ουρανού, τον Ιησού Χριστό, για να μας απαλλάξει απο την φτώχεια μας αφού λάβουμε Αυτόν.

Φίλε μου δεν χρειάζεσαι να αλλάξεις τον εαυτό σου για να έχεις σχέση με τον Θεό αλλά η σχέση σου με τον Θεό θα σε μεταμορφώσει στην εικόνα του Υιού Του καθώς θα γνωρίζεις τον αληθινό Θεό. Θα πλουτήσεις με τον πλούτο Του! Θα φωτιστείς απο τον φως Του! Θα αγιαστείς απο την αγιοσύνη Του! Θα ομορφήσεις απο την ομορφιά Του!

Ο Υιος του Θεού ήρθε και μας έδωσε νόηση για να γνωρίζουμε τον αληθινό και να είμαστε μεσα στον αληθινό, στον Υιόν του,τον Ιησού Χριστό, αυτός είναι ο αληθινός Θεός και η αιώνια ζωή. Α’ Ιωαννη 5:20

Το μέρος μας στην Καινή Διαθήκη

Προκειμένου να γνωρίζουμε το μέρος μας στη Νέα Διαθήκη, πρέπει να έχουμε κατά νου τη μεγάλη αντίθεση του νόμου και της χάρης. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δύο κυριοτέρων διαθηκών της Βίβλου, της Παλαιάς Διαθήκης του νόμου και της Νέας Διαθήκης της χάριτος. Δεν είμαστε κάτω από την Παλαιά  αλλά κάτω από την Νέα. Αν νομίζουμε ότι,  εάν δεν τηρούμε τις εντολές του νόμου παραβιάζουμε την διαθήκη μας με τον Θεό ή αν τηρούμε τις εντολές του νόμου τότε εκπληρώνουμε το μέρος μας, τότε προσπαθούμε να εκπληρώσουμε το μέρος μας στην Νέα Διαθήκη με τους όρους της Παλαιάς. Χωρίς να γνωρίζουμε με σαφήνεια την αντίθεση του νόμου και της χάρης προσπαθούμε να υπακούσουμε τον Θεό σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη αν και είμαστε κάτω από τη Νέα.

Η Παλαιά Διαθήκη είναι η Διαθήκη του νόμου. Μια Διαθήκη που έγινε μεταξύ του Θεού και του λαού του Ισραήλ. Κάτω από την Παλαιά, το μέρος τους ήταν να υπακούν σε όλες τις εντολές. Παραβίαση μίας εντολής ήταν αποτυχία να εκπληρώσουν το μέρος τους στην διαθήκη με συνέπεια να είναι κάτω από την κατάρα του νόμου. Ο Παύλος, στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, λέει ότι όσοι είναι  εκ των έργων του νόμου είναι κάτω από κατάρα. Για τους Ισραηλίτες το μέρος τους, κάτω από το νόμο της Παλαιάς Διαθήκης ήταν μια αποστολή αδύνατη.

Η Νέα Διαθήκη είναι το ευαγγέλιο της χάριτος. Μια Διαθήκη που έγινε μεταξύ του Θεού Πατέρα και του Υιού του Ιησού Χριστού. Είναι μια αιώνια Διαθήκη που δεν μπορεί ποτέ να σπάσει. Όποιος πιστεύει στον Ιησού είναι κάτω από τις ευλογίες της Νέας Διαθήκης. Το μέρος μας στην Διαθήκη είναι ο Ιησούς. Η χάρης  είναι ο Θεός που κάνει κάτι για μας . Η χάρης δεν είναι ένα δόγμα ή μία άλλη διδασκαλία, αλλά είναι ο ίδιος ο Ιησούς. Αυτός είναι, έκανε, και κάνει όλα για λογαριασμό μας στη Νέα  Διαθήκη. Γι ‘αυτό ονομάζεται ευαγγέλιο (καλά νέα). Η μεγάλη αντίθεση της Παλαιάς από την Νέα είναι αυτή: Κάτω από την Παλαιά  όλα εξαρτώνται από μας να υπακούσουμε το νόμο, αλλά στην Νέα, τα πάντα εξαρτώνται από τον Ιησού. Ο Ιησούς εκπληρώνει άψογα το μέρος μας . Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε παρα μόνο να αναπαυθούμε. Κανένα έργο από εμάς δεν γίνεται δεκτό στη Νέα Διαθήκη. Δεν υπάρχει τίποτα για μας να επιτύχουμε στην Νέα Διαθήκη παρά να λάβουμε όλα όσα πέτυχε ο Ιησούς για μας. Να αναπαθούμε στο γεγονός ότι ο Ιησούς είναι το μέρος μας στην Νέα Διαθήκη. Να αναπαθούμε στο γεγονός ότι ο Ιησούς είναι όλα όσα  πρέπει να είμαστε. Να αναπαυθούμε στο γεγονός ότι ο Ιησούς έκανε και κάνει ότι χρειάζεται για μας. Όταν αναπαυόμαστε, Αυτός εργάζεται για μας και διαμέσου μας. Αυτή είναι η υπακοή στην Νέα Διαθήκη. Ονομάζεται υπακοή στο ευαγγελίο ή υπακοή της πίστης.